Echt één minuut nadat we op ‘live’ gaan hadden gedrukt, hing de eerste werkgever aan de telefoon. “Herbert, ik volg jou al een tijdje, en ik vroeg me af: is dit echt, of is dit weer een van die stunts van je?” Ik kon positief antwoorden, sterker nog: de telefoon aan Annemarie geven. Die zat naast me op de bank. Kort en goed: hij bood haar een baan aan, en dat bleek inderdaad haar droombaan te zijn. Dag één! En we hadden er dus nog 59 te gaan, immers: in de hashtag stond dat we 60 dagen campagne gingen voeren. Dus: dat bleef Annemarie maar doen. Wat goed uitkwam: de volgende dag stond ze met een interview in De Telegraaf, en ontploften haar sociale netwerken. Annemarie leerde in no-time de kracht van het medium, en groeide uit tot en merk. Ze werkte 4 jaar lang met veel plezier in de baan die ze op dag één al kreeg. En: op veel communicatie-opleidingen wordt deze case tegenwoordig onderwezen als een model-campagne. Best grappig. Want uiteindelijk deed ik maar wat. Zoals altijd.