Zwitserleven: daar had ik de basis van mijn eigen pensioen moeten leggen.

Wat was het probleem?

Het ‘Zwitserleven Gevoel’ is één van de betere Nederlandse campagnes ooit bedacht. Door niemand minder dan ‘good old’ Theo Postma. De man die er zijn levenswerk van maakte om dit merk te laden. Letterlijk ook, want hij zorgde ook heel goed voor zichzelf. Met 35 was-ie al zo’n beetje met de VUT. Vloog samen met de klant heel de wereld over, business class, hotels met gouden kranen, dikke sigaren en dan leuke filmpje schieten met Kees Brusse. Geweldig. In die tijd werkte ik als junior-, junior-, junior- copywriter. Uiteraard, zoals het hoort, in het copieerhok. Maar: ’s avonds ging ik briefings jatten van de bureau’s van de échte creatieven, die natuurlijk om 17.00 al naar huis waren. Of in de kroeg hingen. Zodoende viel mijn oog op deze printcampagne, waar ze mee bezig waren. En ‘plop’… daar was-ie: ‘De Jaarstukken’. Ook bedacht ik nog ‘De Ochtendspits’, waarbij je een lange rij olifanten zag, ergens in Kenia, tijdens een welverdiende vakantie. Maar: die dia (ja, echt: een dia) kan ik niet meer vinden.

Wat is mijn resultaat?

Twee ADCN-Nominaties, mijn eersten ooit. En dat was wat, als jong ventje. Zoiets zag je voor je als je ’40 of ouder’ was, of zo. Maar niet als je nog moet beginnen met je carriere. Niet als je nog aan de vooravond staat van een lange, lange weg voor valkuilen en levenslessen. Hoe dan ook: het gaat zoals het gaat, en ik ben er maar wat trots op ooit een steentje aan de deze iconische campagne te hebben mogen bijdragen.

Media