Vandaag aan het treinen. Dus een goed excuus om dit even uit mijn systeem te krijgen, waar het al dagen rondzingt en zeurt.

“Of ik voor 21 cent mijn Co2 uitstoot wilde compenseren?” – was laatst de vraag bij Shell.

(…)

WTF?!

Dus ik moet extra betalen om Shell te helpen mij duurzamer te laten rijden en het milieu minder te belasten?

Het moet niet gekker worden.

Nu heeft het natuurlijk niet zoveel zin om met een pompbediende in discussie te gaan. Die mensen doen ook maar hun werk, proberen slechts een boterham te verdienen en staan mijlenver af van ‘beleid & strategie’ dat ergens hoog in een wolkenkrabbende boardroom door witte boorden met diepe zakken wordt ontwikkeld en gedirigeerd.

Daarnaast: het is zo lullig voor al die mensen achter je in de rij. Die graag willen betalen. En Co2 willen compenseren. Om thuis aan de gehaktbal te gaan, en zo het methaan en stikstof weer te verhogen.

Enfin.

Wat ik me dan afvraag: stel nou dat ik zou meewerken, en betaal om te compenseren, zou Shell mij en alle andere Nederlanders dan ook willen betalen? En compenseren? Voor al die honderden miljarden extra winst, die ze dankzij het Nederlandse brievenbusbelastingstelsel hebben weten te realiseren?

Of is het misschien een idee, ik noem maar wat hoor, als Shell met die miljarden bijvoorbeeld eens haar criminele verleden in Nigeria in ‘95 met Ken Saro Wiwa en de Ogini Nine witwast? Schoonspoelt? Als ze bijvoorbeeld eens toegeeft in plaats miljoenen aan advocaten te betalen, en bijvoorbeeld om te beginnen eens de weduwen eh… compenseert?

Zo maar wat gedachten die dan opborrelen.
Op een doordeweekse dinsdag, forensend met het OV, wat ik nooit doe – dus nee: ik ben niet roomser dan de paus.

Ik doe ook van alles fout, eet vlees, zamel verre van perfect gescheiden in en mijn verwarming kan best wat lager, realiseer ik me.

Maar dat compenseer ik dan weer.

Met dit soort observaties.

En updates.