Dan ben je voor een ‘longcopy’ advertentie wat aan het researchen.

Dat is toch wel het interessante aan mijn vak. Dat je in zoveel verschillende keukens kijkt, en elke dag wel meer kennis opdoet. Of (triviale) informatie opslaat.

Maar deze is niet zo triviaal. Sterker nog: verre van.

Het kan zijn dat julie het al weten, hoor. Dat ik achterloop. Maar toch.

Picture this.

Er is meer dan genoeg water op de wereld. Alleen: 97,5% daarvan is zout water.

De mensheid is afhankelijk van die resterende 2,5%. Die 2,5% is ook nog eens oneerlijk verdeeld over Moeder Aarde. 15% van die 2,5% bevindt zich in het Amazone gebied, terwijl daar 1% van de wereldbevolking woont. China daarentegen, heeft 20% van de wereldbevolking in huis en beschikt over 7% van die 2,5%.

Het is dus niet de mens alleen, die oneerlijk verdeelt. De planeet heeft er ook een handje van.

De gemiddelde dagelijkse behoefte van 1 mens aan water, is 3.000 liter. Nee, niet alleen van je tandenpoetsen of de plee doortrekken, maar vooral voor je voedselvoorziening. Zeg maar: 1 calorie per liter.

Waarbij de ‘grap’ is dat een vegetarisch dieet, zorgt voor 50% vermindering van je dagelijkse waterbehoefte. En dat veel mensen in Afrika, het al redden met 1.000 liter. In tegenstelling tot de US, waar ‘we’ gemiddeld op 5.300 liter per persoon per dag zitten. En ja, dat komt door het voedselpatroon daar – veel vlees.

Met het huidige tempo van de bevolkingsgroei, de toename van welvaart en inkomen en daarmee samenhangende veranderende voedselpatronen, zal de ‘productie’ van water tot en met 2050 met 90% (!) moeten toenemen.

Dertig procent van die groei wordt opgeëist door stedelijke gebieden die nu al kampen met ernstige droogte: Mexico, India, China. En het grondwaterpeil, voor ik het vergeet, zakt wereldwijd in een immens tempo – gemiddeld 3 meter per jaar. Maar in Beijing moeten ze al een kilometer diep graven, voor wat druppels.

Kortom: explosieve groei, exorbitant grote vraag, bij een gelijkblijvend aanbod dat steeds moeilijker (en dus kostbaarder) te ‘produceren’ is.

Die schaarste is natuurlijk bloedlink.

En nee, met z’n allen opeens alleen maar sla en wortelen gaan eten, gaat niet genoeg zijn.

Je hoeft geen wiskundige of econoom te zijn, om te zien dat een uitvinding die op een goedkope manier water ontzilt natuurlijk dé oplossing is – voor die andere 97,5%.

Ik vraag me dan af: zijn we daar al heel erg mee bezig? Steekt Bill Gates daar al geld in? Of Mark Zuckerberg. Of is die alleen maar met drones bezig om pakketjes te laten bezorgen?

En wat kosten die dagelijkse bombardementen in het Midden Oosten, los van levens? Zou je met de ‘opbrengst’ van 1 dag niet-bombarderen of niet-oorlog voeren, bijvoorbeeld een wereldwijde hacketon kunnen organiseren – online – met alle universiteiten over de hele wereld, en andere knappe koppen, om dit probleem even op te lossen?

Dat moet toch niet zo moeilijk zijn?

En moet ik eigenlijk niet dat soort dingen bedenken en organiseren, in plaats van research doen en teksten schrijven?