Als er 3 mensen zijn die zich hebben weten te ontworstelen aan ‘hoe het heurt’, aan conventies, aan ‘comme il faut’, aan het systeem, ja er als er 3 mensen zijn die niets hebben met traditioneel, zijn wij het wel.

Daar weten o.a. zijn docenten, o.a. haar trouwambtenaar en o.a. mijn, eh… ach laat maar, inmiddels alles van.

Maar één traditie is Heilig.

De jaarlijkse biefstuk Bali bij Loetje op zijn verjaardag. Waar we dan in één keer Kerst, Moederdag, Vaderdag en alle andere meuk even meepakken. Vandaag dus.

Daarbij hoort ook datgene wat we zelf nooit doen: de traditionele, jaarlijkse ‘selfie’. Best een aardige, dit keer. Los van het plaatje, ben ik vooral rijk met wat er onder het plaatje zit.

Een zoon die zegt alles te hebben wat-ie zich wensen kan. Het was en is een reis, al 22 jaar, zoekend en zichzelf langzaam steeds beter vindend – maar altijd verbonden in diepe liefde en respect voor elkaar.

Wat hou ik van deze mensen, van dit leven.

En wat vieren we veel – vooral trots.

Volgend.

Jaar.

Weer.