Zeeman. Van eenvoudig naar zuinig.
Wat was het probleem?
Een probleem is – weer – een groot woord. Als er één merk goed bezig is, al minimaal 15 jaar, is het Zeeman wel. En niet alleen met haar – vaak – geniale communicatie. Dat kun je namelijk alleen maar zo lang doen en volhouden, op zo’n oprechte manier, als je als bedrijf ook klópt. Als je hart op de goede plek zit. Als je kernwaarden zó in je cultuur zijn doorgedrongen, dat iedereen – intern en extern – weet waar je voor staat. En daar ook naar handelt. Het is dus niet zo gek dat Zeeman al bijna 10 jaar met hetzelfde reclamebureau werkt – duurzaamheid, ook in relaties, hoort ook bij Zeeman’s waarden. Ze zijn zuinig op de mensen die voor én met hen werken. Mooi bruggetje: Zeeman wilde haar – toch al – sterke positionering van ‘eenvoud’, licht ombuigen naar ‘zuinig’. Dat lijkt makkelijk, maar dat is het helemaal niet. Eenvoud en zuinig liggen namelijk erg dicht bij elkaar. Bijna té dicht.
Wat werd er aan me gevraagd?
“Hé, Herbert, met Michiel, van Persuade… je kent me waarschijnlijk niet?”
Ik viel bijna van mijn stoel. Dé Michiel, van hét Persuade, hét reclamebureau van Zeeman, dat al minstens 10 jaar jaloersmakend goede campagnes maakte voor die klant. Die had ik zomaar aan de lijn. Wat een eer! En wat een bescheidenheid, voor zo’n Grootheid. Dus ik antwoordde: “Michiel, doe eens niet zo gek, natuurlijk ken ik je. Je bent de man waar ik al 10 jaar jaloers op ben, of mee samen wil werken”. De klik was er direct. Of ik aanwezig wilde zijn bij een strategische sessie op het hoofdkantoor van Zeeman in Alphen aan den Rijn, en mee wilde denken over de herpositionering van eenvoudig naar zuinig. Man, man, man. Ik voelde me een klein jongetje, dat ballenjongen mocht zijn in de finale van Agassi tegen Lendl op Roland Garros. Natuurlijk wilde ik dat! Niets liever, zelfs.
En ja: ga daar maar aan staan.
Wat heb ik gedaan?
Ik koppelde Michiel/Zeeman aan twee goede vrienden van me, omdat hij vroeg: “Ken jij nog meer relevante vrijdenkers voor deze sessie?” Überhaupt dat je dat al vraagt als bureaudirecteur, dat je zo – letterlijk – open staat voor samenwerking op je grootste en belangrijkste klant: hulde! Dus: beste vriend Edward Boele ging mee (die haalde ooit 1 miljoen views met een Linkedin update over Zeeman, onbedoeld). Edward is geen reclamemaker, allesbehalve zelfs, maar meer een maatschappelijk werker. Hij werkt elke dag – in armlastig Rotterdam – met de doelgroep, dus: hoe dichtbij wil je het hebben? En uiteraard goede vriend Koen Thewissen, uit Belgie. Mijn gesoigneerde filosofische en charmante denker, die telkens weer zó onverwacht uit de hoek komt dat ik er zelf van schrik. Op 12 januari hadden we een sessie in Alphen aan den Rijn, waarbij alles wat ik al vermoedde (en hoopte) over Zeeman, ook écht bleek te kloppen. Wat. Een. Oprecht. En. Betrokken. Bedrijf. Ongelofelijk. In die sessie stroomden de ideeën zoals dat dan ook hoort te gaan, als Alles Klopt.
Wat is mijn resultaat?
Er werd me gevraagd de visie van die legendarische 12 januari in woorden te gieten, een intern Manifest te schrijven, waarin alles samenkwam. Mozes kriebel. Nu vind ik mij zelf best goed, en schrik ik niet snel ergens voor terug, maar: dit was geen kattenpis. Voor Zeeman. Voor Persuade. En voor Michiel. Zwetend en met het angstreuzel tussen de billen ging ik aan de slag. Dodelijk onzeker presenteerde ik het. In de verwachting volledig afgeserveerd te worden. Maar niks hoor. Iedereen op de banken. Zelfs zó erg, dat ik nu bezig ben, samen met Persuade, om van dit simpele en zuinige (zeker voor mijn doen) tekstje, een heuse ‘corporate movie’ te maken – die ik ook nog eens zelf ga regisseren. Het kan verkeren.
Media
