Hoe een vraag uit België leidde tot een nieuw opleidingsinstituut in Nederland dat er alles aan deed om geen school en geen bureau te zijn. In Nederland lopen de opleidingen in de creatieve industrie ernstig achter bij de praktijk…
Hoe een vraag uit België leidde tot een nieuw opleidingsinstituut in Nederland dat er alles aan deed om geen school en geen bureau te zijn. In Nederland lopen de opleidingen in de creatieve industrie ernstig achter bij de praktijk…
In Nederland lopen de opleidingen in de creatieve industrie ernstig achter bij de praktijk. Erger nog: studenten worden opgeleid voor beroepen die al lang niet meer bestaan. In een wereld die sneller veranderd dan we ooit dachten. Omdat ik ooit mentor was van een groep studenten van de Belgian Advertising School, polsten zij mijn interesse om die opleiding ook in Nederland op te zetten. Dat vond ik geen goed idee: hoewel het curriculum goed in elkaar zat, lijkt het Belgische medialandschap in niets op het Nederlandse. Maar… als die vraag gesteld werd, en ik wél zag dat er kansen lagen en er behoefte was aan een nieuw soort opleiding, waarom ging ik het dan niet zelf doen? Ik bedacht NoAD Agency (of NoAD School, wat jij wilt), een opleiding die geen opleiding was, maar studenten direct op ondernemende wijze in het diepe gooide, met échte opdrachten van échte klanten. Geen bureau, geen school. Maar een gedachtegoed, een werkwijze. Een totaal nieuwe manier van organisch werken en leren in een industrie die grote behoefte heeft aan hybride mensen. Maar ja. Ik kan niks half. Dus dit moest wel een – liefst geaccrediteerde – doorbraak in het vak worden, geborgd door de fine fleur.
Ga daar maar aan staan.
Er werd me gevraagd een business op te zetten die nog niet bestond. Een mix tussen opleiden, studenten leren ondernemen en een keihard commercieel bedrijf. Voor zo’n initiatief, in zo’n kritisch en snel ontwikkelend vakgebied, heb je draagkracht nodig. En netwerk. Van experts, van toptalent, van belanghebbenden in de industrie en van klanten, sponsors, investeerders en opleiders. Gelukkig heb ik dat, dus dook ik er vol in.
Ik heb 8 maanden van mijn leven nagenoeg fully dedicated gewijd aan het opzetten van Noad Agency (of NoAD School, wat jij wilt). Mijn grote kracht als bedenker, kick-starter, verbinder en vak-visionair, kwam daarbij goed van pas.
Ook zette ik mijn tegendraadse kijk op persoonlijke ontwikkeling en coaching in, om een curriculum te ontwikkelen dat past bij deze tijd. Ik bedacht en ontwikkelde het, zette het in de wereld, en ging toen weer verder met nieuwe projecten en mijn eigen klanten.
Een bijzonder initiatief waar veel behoefte aan was, daar bleek ook veel belangstelling voor te bestaan. Bij studenten, bij investeerders, bij partners, bij sponsors, bij klanten. Met veel plezier heb ik ‘de tent’ opgebouwd en helpen neerzetten – achteraf had ik misschien nog even 2 maanden langer moeten wachten met overdragen. Doordat mijn ‘starters-energie’ en mijn netwerk ontbraken in de club, ging men gaandeweg twijfelen aan de positionering en de propositie. Men koos ervoor om te gaan navelstaren en de scoop op interne zaken te leggen, in plaats van dóór te pakken en de boer op te gaan. Dat kan, dat is een keuze. Op dit moment, een jaar na mijn loslaten, is er eindelijk weer een soort beweging. De club heeft besloten meer als bureau dan als opleidingsinstituut verder te gaan onder de naam School Of Fish.