We waren bij Ogilvy best lekker bezig om er een creatief bureau van te maken. Maar: dat kan niet zonder strategy. Dat moet dan natuurlijk wel van topniveau zijn.
We waren bij Ogilvy best lekker bezig om er een creatief bureau van te maken. Maar: dat kan niet zonder strategy. Dat moet dan natuurlijk wel van topniveau zijn.
Een waarheid als een koe: als je groot wilt worden als merk of bedrijf, of zelf wilt groeien als ondernemer, dan moet je mensen aannemen die beter zijn dan jij zelf. Bij Ogilvy, waar we destijds best aardig bezig waren om er een creatief beter bureau van te maken, namen we dat wél heel letterlijk. Creatie kan namelijk niet zonder strategie, creatie ís strategie. Dus ook daar wilden we de beste mensen hebben zitten. En in die ambitie gingen we best ver, met het leggen van de lat. We wilden zelfs iemand die beter was dan Grote Grondlegger himself, David, ooit geweest was. En da’s lastig: zelden liep er een betere strategische creatief rond op dees’ aardkloot dan hij zelf. Omdat David nogal van de quotes was, lag de oplossing dus nogal voor de hand: we moesten een strateeg hebben waarbij David zelfs met zijn mond vol tanden had gestaan, postuum. Omdat we ook nog een beetje relevante aandacht wilden in de juiste doelgroep, werd dat natuurlijk een 2/1 pagina Adformatie op de dag van de ADCN uitreiking. Waarmee we iedereen sprakeloos achterlieten.
Om eerlijk te zijn: ik weet het niet meer. Los van de talloze leuke reacties, veren in onze reet en schouderklopjes op de ADCN uitreiking zelf, die leuk maar totaal niet belangrijk waren, verliet ik Ogilvy kort daarop. Inderdaad: om ‘moverende redenen’, zoals dat dan heet. Ook wel genoemd : ‘verschil van inzicht in het te voeren beleid’. Ik heb de opvolging van de sollicitatieprocedure niet meer meegemaakt. Maar: het zal vast goed gekomen zijn.