Gelukkig kennen we in nederland de Franse traditie niet dat elke President een gebouw moet nalaten. Hier zijn de gebouwen van de mensen zelf.
Leuk joh, vertel eens?
Of ik een naam wilde verzinnen voor ‘Het Cultuurgebouw’ in Hoofddorp. En ja, natuurlijk wilde ik dat. Zeker omdat het een wat complex ‘dingetje’ was. Er zaten maar liefst vier verschillende ‘entiteiten’ in. Een Muziekschool, een Poppodium, een Theater en een Bibliotheek. Die gezamenlijk optrokken en huurden, samen meer dan de som der delen waren, maar ook hun eigen ‘identiteit’ moesten bewaren. En wilden bewaken. Een vrij politiek mijnenveld, want ook de opdracht kwam nog eens van hogerhand. En oh ja: er moest wel echt een gevoel van ‘saamhorigheid’ van uitstralen. De inwoners moesten echt het gevoel krijgen dat het ‘hun’ gebouw was. Ga daar maar aan staan. Dus deed ik dat. En zoals altijd, was de oplossing natuurlijk weer veel simpeler dan iedereen denkt. Ik bedacht dat het leuk zou zijn om het Cultuurgebouw elke dag een nieuwe naam mee te geven. Elke dag een nieuwe naam van een echte inwoner van Hoofddorp. Immers: hoe leuk is het als zo’n gebouw naar je vernoemd wordt? Ook als is het maar voor één dag? En hoeveel meer gevoel van ‘eigenaarschap’ voor inwoners kun je aan een gebouw meegeven?
Nog wat mee bereikt?
De Wethouder was net zo enthousiast als ik. En maakte maar liefst 300.000 euro extra budget vrij om dit idee te realiseren. Niet zo gek, als je je bedenkt hoeveel extra waarde dit idee had. En hoeveel potentie in de geschiedschrijving. Immers: met het aantal inwoners dat Hoofddorp telt, kun je ongeveer 175 jaar vooruit met deze naam. Elke dag een nieuwe. Waarbij degene naar wie we het vernoemen, at random dankzij een computerprogrammaatje, natuurlijk op ‘zijn’ of ‘haar’ dag vrij toegang heeft tot alle voorstellingen en activiteiten. We zijn nu geloof ik een jaar of 5 verder. Dus: nog 170 te gaan.
